Vergillius to czarnowłosy (posiada dziwne siwe pasemka niejako przebarwienia), bardzo solidnie zbudowany i wysoki mroczny elf o ciemnych, zielonkawych oczach. Odcień jego skóry nieco różni się od reszty pobratymców, jest iście popielata, bardzo blada. Twarz Verga nie posiada blizn jedynie kilka zmarszczek, a dostojności dodaje mu klasyczna, konserwatywna bródka chętnie noszona wśród mrocznej starszyzny. Jego spojrzenie jest spokojne, beznamiętne i zdystansowane. Na ubiór mrocznego składa się klasyczna, czarna, staromodna, skórzana szata która zawsze jest utrzymana w nienagannym porządku, podobnie jak ciemne, skórzane, wzmocnione buty, na lekkim płaskim obcasie. Verg sprawia wrażenie rosłego, zadbanego jegomościa w wieku około 40 ludzkich lat. Powagi dodaje mu jego spokojny chód i dość powolne, ale dokładnie, przemyślane ruchy. U boku elfa spoczywa pokaźnej wielkości skórzana torba, w której zawsze trzyma przydatne zioła i odczynniki, oraz względnie małe i mobilne przyrządy alchemiczne.

Vergillius roztacza wokół siebie intensywny zapach ziół które zawsze zbiera przy pierwszej możliwej okazji, oraz swego rodzaju aurę spokoju. Gdyby nie fakt że bardzo dba o czystość i porządek można by pomyśleć że na jego ramieniu znajdzie się pajęczynę. Mężczyzna jest bardzo zadbany jednak patrząc na niego ma się nieodparte wrażenie że jest poważnie chory. Podkrążone oczy, lekkie przygarbienie i ta nienaturalna aura ciągłego osłabienia.

Vergillius jest spokojny bardzo kulturalny i rozważny, można powiedzieć iż zawsze dwa razy analizuje sytuację nim coś powie, jest powściągliwy. Zazwyczaj sprawia wrażenie bardzo zamkniętego w sobie, chodź daleko mu do niemowy i aspołecznego odludka. Zawsze jego towarzyszem jest opanowanie, nie garnie do tłumów mimo iż nie stroni od zawierania nowych znajomości. Przy bliższym kontakcie można powiedzieć że Vergillius jest na pewno łagodny, ale zanadto tajemniczy. Bardzo niechętne wspomina cokolwiek o sobie a przyparty do muru zasłana się ogólnikami. Mimo rosłych rozmiarów jest bardzo łagodny, można odnieść wrażenie że boi się iż kogoś skrzywdzi. Verg zawsze unika sporów, uważa że niczego dobrego nie przynoszą a mogą tylko przysporzyć wrogów.

W STOSUNKU DO OBCYCH:
Verg jest bardzo spokojny, zdaje się być opanowany, czujny, tajemniczy, czasem też lekko nieobecny. Jego zachowanie jest wysoce kulturalne, szarmanckie wobec kobiet, zawsze służy jedwabną chusteczką jak i pomaga wstać damie (choćby to była olbrzymia orczyca). Stroni od bójek woli delektować się swoją własnoręcznie przyrządzoną herbatką (nierzadko z dodatkami małego zielarza). Można powiedzieć iż przypomina staromodnego dżentelmena, który wygląda na zbyt młodego na różnego typu maniery i sposoby zachowania które go cechują. Verg zawsze stara się być miły i uprzejmy, nie wychodzić przed szereg, nie wyróżniać się, chodź czasem mu to nie wychodzi...

W STOSUNKU DO PRZYJACIÓŁ:
Przede wszystkim nawet wobec nich jest bardzo tajemniczy. Niechętnie wspomina cokolwiek o sobie, ucieka przed tematem jak tylko może. Dopuszczenie do siebie kogokolwiek jest dla niego dużym problemem. Wszelkie próby bliższego zbliżenia natrafiają na grubą ścianę. Można powiedzieć że jest troskliwy, dba o swych towarzyszy, zawsze odprowadzi damę pod drzwi domostwa, jednak wciąż dzieli ich lekka bariera. Od Vergilliusa zawsze można otrzymać dobrą, przemyślaną radę oraz pomoc w praktycznie każdej sprawie. Verg bardzo mocno przywiązuje się do konkretnych istot, mimo iż tego czasem nie okazuje. Z drugiej jednak strony miewa okresy samotnika, unika wtedy jakiegokolwiek kontaktu z kimkolwiek, zwykle zajmuje się wtedy swoimi „małymi sekretami”. Gdy jednak dopuści kogoś do siebie zbyt blisko zaczyna odkrywać swoje prawdziwe oblicze. Wtedy okazuje emocje bardzo nietypowe dla jego zachowania: frustracje - wynika z sytuacji w jakiej się znajduje, ma serdecznie dość tego że nie może żyć własnym życiem tak jak by tego chciał, Agresję – Kiedy jest wściekły na zaistniałą sytuację -niejednokrotnie zdemolował pomieszczenie w którym prowadził badania. Można powiedzieć że Vergillius przez cały czas nosi maskę którą nie sposób skruszyć.

PODSTAWOWE CECHY CHARAKTERU:
Verg zwykle jest łagodny, miły, opiekuńczy, nawet miejscami czuły, jednak przyparty do muru strachem posunie się do ostateczności, będzie bezwzględny nawet okrutny. Vergillius jest tchórzem uciekającym przed własną tragiczną przeszłością. Gdyby nie jego ciemny aspekt badań oraz panicznego strachu, porażającego wręcz przerażenia, które zmusi go do PRAWIE wszystkiego zaliczyłbym go jako postać praworządnie dobrą. Wewnątrz niego toczy się nieustanna walka. Z jednej strony skoczy za przyjacielem w ogień piekielny, z drugiej czai się bezwzględny strach przed demonami przeszłości z którym prowadzi bój każdego dnia.

Urodził się w ekscentrycznej, szlacheckiej rodzinie od wieków piastującej wysokie urzędy pośród mroczno elfiej starszyzny. Matka była zimną i często surową kobietą nieokazującą uczuć. Ojciec natomiast był bardziej pochłonięty kolejnymi badaniami i eksperymentami niż własnym potomkiem. Vergillius zawsze pogodny i uśmiechnięty przez długi czas pobierał nauki w świątyni Shillen, niestety tylko do czasu gdy jego ojciec uwikłał się w sieć niewygodnych „porozumień” na szczycie elfiej starszyzny. Jakiś czas później ród De Floundir ucichł, gdyby nie fakt że syn i dziedzic Vergillius De Floundir daje znaki życia można by rzec że wszyscy wymarli.

	Jest starszy niż wygląda.
	Podobno to straszliwy tchórz!
	Niektórzy mówią że odurzył się jednym ze swych wywarów i echo głośnej kompromitacji ciągnie się za nim do dziś!
	Podobno nigdy nie zaznał prawdziwej miłości.
	Ponoć pasma innego koloru włosów wzięły się od nieprawidłowo przeprowadzonego eksperymentu alchemicznego!
	Wieść niesie że to straszny leń!
	Podobno podczas każdej pełni księżyca zakłada cylinder i z kryształową laską przechadza się po miejskich uliczkach szukając tej jedynej damy.